Osteochondroza szyjna jest chorobą, która powoduje degenerację miękkiej miazgi międzykręgowej w skostniałą tkankę. Patogeneza obejmuje również korzenie nerwowe i naczynia krwionośne. Patologia jest trudna do zdiagnozowania, ponieważ podszywa się pod różne zaburzenia.
Przyczyny osteochondrozy szyjnej
Istnieje wiele przyczyn rozwoju osteochondrozy szyjnej, ale wiele z nich wiąże się ze zmianami w tkance chrzęstnej w wyniku gromadzenia się soli we krwi i limfie. Przy odpowiedniej diecie i stałej aktywności fizycznej sole są normalnie spożywane, a nie gromadzone. W przeciwnym razie tkanki chrzęstne staną się mniej ruchome, tracąc elastyczność, a kręgi zaczną się poruszać, ściskając tętnice i zakończenia nerwowe.
Przy osteochondrozie odcinka szyjnego dochodzi do zmian zwyrodnieniowych, w których rozwijają się osteofity – narośla kostne w kręgach szyjnych, powodujące podrażnienia i nadwyrężenia mięśni, dodatkowo pogarszające stan pacjenta.
W większości przypadków zmiany i zaburzenia w odcinku szyjnym kręgosłupa powstają na skutek siedzącego trybu życia. Osteochondroza szyjki macicy jest szczególnie znana pracownikom biurowym, którzy muszą siedzieć przez 8 godzin dziennie i którzy nie uprawiają żadnego sportu.
Kiedyś uważano, że osteochondroza jest chorobą dotykającą osoby w dojrzałym wieku, ale dziś choroba stała się znacznie młodsza. Młodzi ludzie czasami zaczynają odczuwać pierwsze objawy osteochondrozy odcinka szyjnego kręgosłupa już w szkole czy na studiach, co wiąże się z siedzącym trybem życia i zaburzeniami postawy.
Na osteochondrozę szyjną cierpią również osoby wykonujące pracę fizyczną w pracy, ponieważ duże obciążenia pleców w połączeniu z niewygodną pozycją ciała i długotrwałymi urazami kręgosłupa niekorzystnie wpływają na zdrowie szyi, powodując przeciążenia w tej okolicy. Inne przyczyny rozwoju osteochondrozy szyjnej, eksperci obejmują również:
- nadwaga;
- dziedziczność;
- zła dieta;
- naruszenie procesów metabolicznych;
- ciągły stres;
- hipotermia;
- płaskostopie;
- podnoszenie ciężkich przedmiotów ze słabymi mięśniami kręgosłupa;
- uraz kręgosłupa.
Stopnie rozwoju osteochondrozy szyi
Lekarze określają etap rozwoju osteochondrozy szyjnej na podstawie objawów i dolegliwości pacjenta.
Pierwszy stopień
Przy minimalnych objawach klinicznych pacjent może odczuwać ból szyi o niskiej intensywności, który zwiększa się wraz z obrotem głowy. Podczas badania specjaliści czasami ujawniają napięcie mięśni.
Drugi stopień
Pacjent odczuwa ból szyi o większym natężeniu, który może promieniować do ramienia i barku. Przyczyną bólu może być wymazanie krążka międzykręgowego i zaciśnięte nerwy. Ból nasila się przy obracaniu i pochylaniu głowy. Spada sprawność człowieka, pojawia się osłabienie i zaczyna boleć głowa.
Trzeci stopień
Na tym etapie objawy osteochondrozy szyjnej nasilają się, a ból staje się stały i promieniuje do kończyny górnej i barku. W rękach pojawia się osłabienie, które stopniowo stają się odrętwiałe z powodu powstania przepukliny dysku. Pacjenta ogarniają zawroty głowy i osłabienie, a podczas badania lekarskiego diagnozuje się ograniczoną ruchomość w okolicy szyjnej i ból przy dotykaniu szyi.
czwarty stopień
Krążek międzykręgowy jest całkowicie zniszczony i zastąpiony tkanką łączną. Zawroty głowy stają się silniejsze, w uszach pojawia się hałas, pogarsza się koordynacja ruchów. Wynika to z zaangażowania w proces tętnicy kręgowej, która odpowiada za zaopatrywanie móżdżku i płata potylicznego mózgu w tlen i składniki odżywcze.
Objawy osteochondrozy szyjnej
- Objawy rozwoju osteochondrozy szyi różnią się od objawów tej choroby w innych częściach kręgosłupa. Wyjaśnia to osobliwość struktury ludzkiego ciała: kręgi znajdują się bliżej siebie, a wysokość krążków międzykręgowych nie jest bardzo duża, więc objawy występują nawet przy niewielkich patologiach.
Rozważ główne objawy, za pomocą których można zdiagnozować osteochondrozę szyjną:
- Ból. Mogą być zlokalizowane w różnych miejscach (na szyi, z tyłu głowy, barku lub ramieniu). Bolesność ramienia i barku pojawia się przy ucisku korzenia nerwu unerwiającego kończyny górne. Ból w tylnej części głowy jest związany ze skurczami mięśni szyjnych przyczepionych do kości potylicznej.
- Osłabienie kończyn. Osłabienie pojawia się w dłoniach z powodu uszkodzenia korzenia z nerwami ruchowymi w składzie unerwiającym mięśnie ręki.
- Zmniejszona wrażliwość dłoni. Objaw objawia się uszkodzeniem korzenia z nerwami czuciowymi unerwiającymi skórę dłoni. Czasami wraz z utratą czucia można zaobserwować drętwienie palców z osteochondrozą szyjną lub dłoni.
- Ograniczona ruchomość odcinka szyjnego i chrupnięcie. Pojawiają się z powodu usunięcia krążków międzykręgowych i pojawienia się narośli na kręgach, a także uszkodzenia małych stawów między kręgami szyjnymi.
- Zawroty głowy, osłabienie i zaburzenia koordynacji ruchów. Te objawy osteochondrozy szyjnej występują, gdy tętnica kręgowa jest zaangażowana w proces, przechodząc przez specjalny kanał przez poprzeczne procesy kręgów szyjnych. Tworzy się tkanka włóknista, przemieszczają się kręgi, zaburzony jest przepływ krwi w tętnicy - prowadzi to do pogorszenia dopływu krwi do tylnej części mózgu i móżdżku.
- Upośledzenie wzroku, utrata słuchu i drętwienie języka. Są to oznaki poważnego pogorszenia dopływu krwi do móżdżku i okolicy potylicznej mózgu z osteochondrozą okolicy szyjnej.
Jak leczyć osteochondrozę szyi?
Bez szybkiego leczenia osteochondroza szyjna aktywnie się rozwija i znacznie trudniej będzie pozbyć się negatywnych patologii. Można to zrobić tylko za pomocą długiego złożonego leczenia. Lekarze przepisują różne metody leczenia dla swoich pacjentów:
- Terapia manualna;
- ekspozycja laserowa;
- terapia próżniowa;
- farmakopunktura;
- trakcja na sucho;
- stymulacja elektryczna itp.
Kilka sesji pomaga pozbyć się bolesności, ale nie należy przerywać leczenia.
W przypadku niepowodzenia leczenia zachowawczego osteochondrozy szyi pacjent może zostać skierowany na operację. Czas trwania leczenia zależy od stopnia uszkodzenia kręgów oraz zastosowanych metod. Sukces zależy również od wieku pacjenta.
Leczenie zachowawcze obejmuje:
- fizjoterapia;
- fizjoterapia;
- masaż dla osteochondrozy;
- inne metody (gorsety, kąpiele lecznicze, ziołolecznictwo na osteochondrozę itp. )
Lekarze uciekają się do leczenia zaostrzeń, aby szybko złagodzić ból i stany zapalne. Możliwe jest stymulowanie procesów metabolicznych i krążenia krwi w organizmie za pomocą zastrzyków dożylnych i domięśniowych.
Gimnastyka lecznicza (LFK) to zestaw specjalnych ćwiczeń na osteochondrozę, mających na celu wzmocnienie tkanki mięśniowej i korektę postawy. Wychowanie fizyczne uelastycznia aparat więzadłowo-mięśniowy, normalizuje odżywianie krążków międzykręgowych, sprzyja tworzeniu się gorsetu mięśniowego i zmniejsza obciążenie kręgów.
Fizjoterapia obejmuje zabiegi z wykorzystaniem lasera, ultradźwięków, pól magnetycznych oraz prądów o niskiej częstotliwości. Zastosowanie tych technik pomaga przyspieszyć powrót pacjenta do zdrowia i zwiększyć skuteczność innych procedur. W przeciwieństwie do leczenia farmakologicznego, metody fizjoterapeutyczne nie mają skutków ubocznych.
W leczeniu osteochondrozy okolicy szyjnej czasami stosuje się specjalny gorset szyjny, który jest również skuteczny w profilaktyce. Dobrze sprawdził się zabieg zwany refleksologią, w którym specjaliści mają wpływ na wybrane obszary ludzkiego ciała. Trakcja kręgosłupa łagodzi ból w odcinku szyjnym i stawach, pomagając przywrócić jego anatomiczny kształt i zwiększając odstęp międzykręgowy.
Zapobieganie osteochondrozie szyjnej
Po zakończeniu leczenia osteochondrozy odcinka szyjnego kręgosłupa należy postępować zgodnie z zaleceniami lekarzy, aby zapobiec rozwojowi choroby w przyszłości. Przede wszystkim musisz monitorować pozycję ciała, aby kręgosłup nie był przeciążony. Możesz rozciągnąć mięśnie pleców.
Nie możesz stać przez długi czas i wykonywać ostrych skrętów i przechyłów głowy. nie podnoś ciężarów na wyciągniętych ramionach, ale najpierw usiądź, podnieś ładunek, a dopiero potem wstań z nim. Podczas przenoszenia ciężkich pakunków lub innych przedmiotów w dłoniach, zmieniaj rękę lub równomiernie rozłóż ładunek.
Kontroluj swoją postawę podczas pracy. Naucz się regularnie robić regularne, zmieniając pozycję ciała. Powinieneś spać na średnio twardym materacu z poduszką ortopedyczną. Wstając z łóżka, oprzyj się na rękach, aby nie nadwerężać pleców.
Przed ćwiczeniami zawsze wypij szklankę wody i noś tylko wygodne buty z oparciem na stopę. Po dłuższym siedzeniu w niewygodnej pozycji ze zgiętą pozycją ciała rozciągnij się lub zawieś na drążku.
Pływanie dobrze wzmacnia gorset mięśniowy, korzystne są również prysznice utwardzające i kontrastowe. Jedz zróżnicowaną dietę i unikaj tłustych i słonych potraw. Lepiej oprzeć się na chudym mięsie, zbożach, produktach mlecznych i warzywach.